Sunday, May 28, 2006

The Da Vinci Code...


Ήρθε και η σειρά μου να γράψω για τον Κώδικα Da Vinci... Είμαι απ' αυτούς που διάβασαν πρώτα το βίβλιο και είδαν την ταινία μετά.

Λοιπόν... όσο αφορά το βιβλίο πρόκειται για ένα ενδιαφέρον θρίλερ, με πλούσια δράση, έντονο το κινηματογραφικό στοιχείο (παράλληλες ιστορίες, διατήρηση της αγωνίας του αναγνώστη ως το τέλος), αρκετά καλή σκιαγράφηση των ηρώων και των χαρακτήρων τους. Είναι ένα βιβλίο που μπορεί να διαβάσει ο καθένας, χωρίς εξεζητημένη γλώσσα και νοήματα, ούτε με ιδιαίτερα πλούσιο λόγο. Δίπλα σε όλη αυτή τη δράση, τοποθετούνται φιλοσοφικά και -κυρίως- θρησκευτικά ζητήματα, που προκάλεσαν τις γνωστές αντιδράσεις. Προσωπικά, δεν βρίσκω ότι το βιβλίο μας λέει κάτι συγκλονιστικό και άγνωστο. Γεννά στον αναγνώστη απλώς κάποια ερωτήματα -εάν δεν τα είχε ήδη θέσει στον εαυτό του- γύρω από το θέμα της θρησκείας και παρουσιάζει μια διαφορετική εκδοχή. Όπως όμως ήδη ανέφερα δεν θεωρώ πώς κάνει μια συγκλονιστική αποκάλυψη αλλά θέτει ερωτήματα, που οποιοσδήποτε πιστός με λίγο ανοιχτό μυαλό, κριτική σκέψη και διάθεση για αναζήτηση θα μπορούσε να τα είχε θέσει στον εαυτό του προ πολλού. Ακόμα κι αν κάποιος περίμενε το συγκεκριμένο βιβλίο, για να δει λίγο διαφορετικά κάποια θρησκευτικά θέματα, μπορεί αυτό να χρησιμοποιηθεί ως έναυσμα για αναζήτηση και περισσότερο ψάξιμο, και μόνο αυτό.

Και τώρα ήρθε η ταινία. Παρά την κινηματογραφική πλοκή του βιβλίου, δεν είναι εύκολη η μεταφορά του σε μια ταινία διάρκειας 2 και κάτι ωρών. Ίσως θα ήταν καλύτερη ιδέα, η δημιουργία μιας μίνι-σειράς 4-5 επεισοδίων. Βέβαια το ζητούμενο ήταν η εξαργύρωση της μεγάλης επιτυχίας του βιβλίου και της κεκτημένης ταχύτητας που έχει, η πρόκληση αντιδράσεων και συζητήσεων γύρω από τον "Κώδικα" ...και σίγουρα σε καμία περίπτωση το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Η ταινία είναι μια -χωρίς έμπνευση και πρωτοτυπία- απλουστευμένη, συμπυκνωμένη και αδιάφορη εκδοχή του βιβλίου, γυρισμένη στα χολλυγουντιανά πρότυπα, που απο καλλιτεχνικής άποψης δεν λέει απολύτως τίποτα. Το ίδιο το σενάριο είναι προβληματικό, και δεν αφήνει τους χαρακτήρες να ξεδιπλωθούν, μέσα στην -χωρίς λόγο- ταχύτητα της ταινίας. Ενώ στο βιβλίο οι 2 ήρωες της ταινίας παρουσιάζονται ισοδύναμοι και συμμετέχουν εξίσου στην εξέλιξη της ιστορίας και στην αποκωδικοποίηση των αινιγμάτων που έχουν να αντιμετωπίσουν, το σενάριο της ταινίας φαίνεται πως πριμοδότησε το πρόσωπο του Langdon (τον ήρωα που υποδύεται ο "πρωταγωνιστής" Χανκς). Παράλληλα ούτε το θεωρητικό μέρος του βιβλίου αιτιολογείται επαρκώς, με αποτέλεσμα τα όποια συμπεράσματα βγαίνουν γύρω από τα θρησκευτικά θέματα, να φαίνονται στο μεγαλύτερο μέρος του κοινού, απλοϊκά και αστεία.


Όσο αφορά του ηθοποιούς, ο Τομ Χανκς είναι γενικότερα εκτός τόπου και χρόνου - χαμένος, χωρίς να προλαβαίνει να κάνει κατανοητά τα κίνητρα, τους φόβους και τις σκέψεις του ήρωα που υποδύεται. Η Τοτού, χάνεται κι αυτή -ενώ την βρήκα περισσότερο συμπαθητική- εξαιτίας του σεναρίου, που την παρουσιάζει περισσότερο αδύναμη, σε σχέση με το βιβλίο. Τέλος βρήκα χωρίς λόγο, τις όποιες αλλαγές έγιναν στην ταινία, σε σχέση με το βιβλίο: στο τέλος της ταινίας ο Jacques Saunière παρουσιάζεται ότι δεν είναι παππούς της Sophie Neveu (κάτι που δεν συμβαίνει στο βιβλίο), ενώ εμφανίζεται και μια ντουζίνα ανθρώπων που συστήνονται ως φύλακες του "μυστικού" (στο βιβλίο αντίθετα η Sophie γνωρίζει τον χαμένο αδερφό της και τη γιαγιά της). Παράλληλα, οι απλουστεύσεις είναι πολλές, με χαρακτηρηστικότατη, την απάλειψη των σκηνών σε βιβλιοθήκη του Λονδίνου, και η αντικατάσταση τους από αναζήτηση πληροφοριών μέσω κινητού τηλεφώνου μέσα σε διώροφο λεωφορείο...! Συμπερασματικά, πρόκειται για μια -χωρίς λόγο- ύπαρξης ταινία, η οποία εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι θα πάει καλά -εισπρακτικά- έτσι κι αλλιώς, εξαιτίας της μεγάλης επιτυχίας του βιβλίου και του θορύβου που έγινε.

Saturday, May 27, 2006

Thessaloniki (greater area) railways

Η σχέση της Θεσσαλονίκης με το σιδηρόδρομο ξεκινά από το 1873 όταν ολοκληρώνεται η γραμμή Θεσσαλονίκη-Γευγελή...! Για αρχή, θα σας παρουσιάσω ορισμένες σκόρπιες φωτογραφίες που τράβηξα την τελευταία 2ετία από την περιοχή γύρω από τη Θεσσαλονίκη.





Σταθμός Μουριών
(στη γραμμή Κιλκίς-Στρυμόνα) (Φεβρουάριος 2005)

Πλευρική άποψη του σταθμού

Παροπλισμένο τροχαίο υλικό
(Μάιος 2006)

Περιοχή εναπόθεσης παροπλισμένου τροχ. υλικού στα Διαβατά στη ανισόπεδη διάβαση της Ε.Ο. Θεσ/νίκης-Έδεσσας με τη γραμμή Θεσσαλονίκη-Κιλκίς
Δηζελάμαξα ελιγμών στο εργοτάξιο της τεχνικής εταιρείας Ξανθάκη
Επιβατικό Βαγόνι του ΟΣΕ στο εργοτάξιο της τεχνικής εταιρείας Ξανθάκη


Η λήψη των φωτογραφιών των ετών 2004-2005 έγινε με μηχανή Olympus C-50 (5.0 MP), ενώ του 2006 με μηχανή Nikon Coolpix 8800 (8.0 MP)

Dubai & Abu-Dhabi (April 2006)

Στις αρχές του Απρίλη βρέθηκα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Σκέφτηκα να κάνω λοιπόν μια επιλογή από το φωτογραφικό υλικό που πρόκεκυψε, και παράλληλα να σας ξεναγήσω στις πόλεις του Dubai και του Abu Dhabi. Για αρχή να σας δείξω πως ζούσαν στο Dubai ως την δεκαετία του '50 (προ πετρελαίου εποχή): Καλύβα στο μουσείο του Dubai

Και ας πάμε στο σήμερα. Το πετρέλαιο πλέον στο εμιράτο του Dubai τελειώνει μέσα στα επόμενα χρόνια... γι'αυτό η κυβέρνηση του στράφηκε από νωρίς στην κατασκευή κτιρίων γραφείων, εμπορικών κέντρων, ξενοδοχείων ώστε το Dubai να μετατραπεί σε οικονομικό και τουριστικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής. Μερικές φωτογραφίες από ξενοδοχεία και χώρους αναψυχής. Τα πάντα ξεφύτρωσαν (και συνεχίζουν να ξεφυτρώνουν ακατάπαυστα) μέσα στην έρημο:

Το περίφημο 7 αστέρων ξενοδοχείο Burj-Al-Arab hotel ύψους 321 μέτρων (60 όροφοι) - το ψηλότερο στον κόσμο.
φώτο 1
φώτο 2
φώτο 3
(Στην οροφή λειτουργεί ελικοδρόμιο που μετατρέπεται σε γήπεδο tennis!)


Άλλα ξενοδοχεία της πόλης:
φώτο 1
φώτο 2
Το waterpark του Dubai
Μια μεγάλη τσουλήθρα...


Συνεχίζουμε με μερικές φωτογραφίες από κτίρια (κυρίως γραφείων) και λοιπές κατασκευές:

Οι δίδυμοι Emirates Towers(Ξενοδοχείο κα γραφεία)
Ο δίδυμος-ξενοδοχείο (τη νύχτα)
Στο κέντρο της πόλης (στις όχθες του Dubai Creek)
Οι ουρανοξύστες από μακριά
Το Dubai Mosque
Στο δρόμο...
Νυχτερινή άποψη
Κι άλλη νυχτερινή άποψη
φώτο 1
φώτο 2
Τα έργα δεν τελειώνουν ποτέ
Το νέο Dubai
Και το -υπό κατασκευή- υψηλότερο κτίριο στον κόσμο Burj Dubai με...-πιθανότατα- 160 ορόφους και 705 m ύψος το 2008.


Τα 3 μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα στο Dubai, με το Mall Of Emirates, να έχει ανοίξει μόλις στα τέλη του 2005:
Μέσα στο Burjuman Mall
Έξω από το Burjuman Mall
Το Deira City Centre
Το Mall of Emirates
Το χιονοδρομικό κέντρο στο εσωτερικό του Mall of Emirates(εσωτερική θερμοκρασία -5 C)

Όλες αυτές οι κατασκευές και το τεχνητό πράσινο που ξεφύτρωσαν μέσα στην έρημο, χρειάζονται πολύ νερό...
Εργοστάσιο αφαλάτωσης
Το μοναδικό μεταφορικό μέσο είναι αυτοκίνητα και ταξί... επομένως οι δρόμοι είναι τεράστιοι (6 λωρίδες/κατεύθυνηση).
Η αεροπορική κίνηση ως γνωστό, πολύ πλούσια... και ο ουρανός του κέντρου του Dubai (αλλά και της ερημου) γεμάτος αεροπλάνα.
Ο ουρανός στο κέντρο της πόλης
Ο ουρανός της ερήμου
Ηλιοβασίλεμα στην έρημο...

Και λίγο σαφάρι με jeep στην έρημο γύρω από το Dubai:
Συλλογή από τζιπ στην έρημο...
Και τα τζιπ κολλάνε
Καμήλα στο ηλιοβασίλεμα...

Η πρωτεύουσα των Η.Α.Ε., Abu Dhabi. Το εμιράτο του Abu Dhabi είναι το πλέον πλούσιο εμιράτο της χώρας, με κοιτάσματα πετρελαίου για πολλές δεκατίες ακόμα, που δεν έχει ιδιαίτερη ανάγκη από τον τουρισμό. Η πόλη είναι χτισμένη σε νησί:
Η παραλία δίπλα στην πόλη
Το ξενοδοχείο 9(!) αστέρων στο Abu Dhabi
Παραλία...
Downtown
Άποψη της πόλης με τη σημαία της χώρας
Ένα ακόμη εμπορικό κέντρο
φώτο 1

Η λήψη όλων των φωτογραφιών (εκτός αυτής στο χιονοδρομικό κέντρο) έγινε με μηχανή Nikon Coolpix 8800 (8.0 MP)
Αναλυτικό trip-report -κυρίως όσο αφορά τις πτήσεις- εδώ!